NIKANOR (Iličić)
episkop bački
(1955 - 1986)
Episkop Nikanor (u svetu Nedeljko Iličić) rođen je 6. novembra 1906. u Novom
Bečeju od roditelja Nedeljka i Sofije Tucakov. Osnovnu školu je završio u
svom rodnom mestu, a gimnaziju u Velikom Bečkereku. Posle završene
Bogoslovije u Sremskim Karlovcima, diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u
Beogradu kao pitomac episkopa temišvarskog dr Georgija (Letića). Iste godine
je zamonašen po činu male shime u manastiru Krušedolu na Đurđic. Zamonašio
ga je arhimandrit Sava (Trlajić), potonji episkop-sveštenomučenik
gornjokarlovački, koga će budući episkop Nikanor i naslediti na episkopskoj
katedri. Kao monah postao je sabrat manastira Sv. Đurđa u Temišvarskoj
eparhiji i u isto vreme postavljen za suplenta gimnazije u Velikom
Bečkereku. Takođe je postavljen i za parohojskog đakona i radio na
organizaciji bogomoljačkog pokreta. Profesorski ispit položio je 1933, a
protođakonom je postao 1939. Na ovom položaju ga je zatekao i izbor za
episkopa gornjokarlovačkog 20. maja 1947.
U čin prezvitera rukopoložio ga je 24. maja iste godine mitropolit
zagrebački dr Damaskin. Hirotonisan je za episkopa u beogradskoj Sabornoj
crkvi 3. juna 1947. Hirotoniju je izvršio patrijarh srpski Gavrilo sa
episkopima zletovsko-strumičkim Vikentijem i šumadijskim Valerijanom.
Novi episkop gornjokarlovački Nikanor dobio je u administraciju eparhiju
dalmatinsku, kojom je administrirao sve do 1951. Međutim, kada je pošao u
Dalmaciju da primi administraciju, pretučen je u Kistanju i fizički sprečen
da dođe u sedište eparhije. Rad episkopa Nikanora na obnovi života
desetkovane Gornjokarlovačke eparhije sprečavan je od građanskih vlasti na
svakom koraku. Četiri godine docnije, 1951, episkop Nikanor je, po svom
pristanku, premešten u Sremsku eparhiju, gde je opet trebalo vidati ratne
rane i obnavljati razorene parohijske hramove i sremske manastire. Posle
smrti episkopa bačkog dr Irineja (Ćirića), izabran je 1955. za episkopa
bačkog. Kao episkop bački negovao je u bogosluženju veleljepije nasleđeno od
svoga prethodnika.
Pored eparhije dalmatinske, episkop Nikanor je administrirao i eparhijama
Šabačko-valjevskom, Sremskom (u dva maha) i više godina Budimskom eparhijom.
Još u vreme kada je bio profesor napisao je udžbenik
iz liturgike za četvrti razred srednjih škola i Katihizis. Svoje radove je
objavljivao uglavnom u Duhovnoj straži i Glasniku Srpske pravoslavne crkve.
Umro je 6. novembra 1986. u Sremskoj Kamenici, a sahranjen u kripti Saborne
crkve u Novom Sadu.
|
|
|