Copyright

VASILIJE
(1692 - 1693)

NIKODIM
(Busović)
(1693 - 1707)

STEFAN
(Ljubibratić)
(1728 - 1737)

SIMEON
(Končarević)
(1751 - 1762)

VENEDIKT
(Kraljević)
(1810- 1823)

PANTELEJMON (Živković)
(1839- 1851)

JEROTEJ
(Mutibarić)
(1843 - 1853)

JOSIF
(Rajačić)
(1848-1861)

STEFAN
(Knežević)
(1853 - 1890)

Dr NIKODIM
(Milaš)
(1890 - 1911)

DANILO
(Pantelić)
(1921 – 1927)

Dr MAKSIMILIJAN (Hajdin)
(1931 - 1936)

Dr IRINEJ
(Đorđević)
(1931 - 1952)

NIKANOR
(Iličić)
(1955 - 1986)

STEFAN
(Boca)
(1959-1978)

NIKOLAJ
(Mrđa)
(1979-1991)

LONGIN
(1991-1999)

Fotije
(Sladojević)
(1999-2017)

Dr MAKSIMILIJAN (Hajdin)
episkop gornjokarlovački
(1931 - 1936)

Maksimilijan (u svetu dr Milan Hajdin) rođen je u Novom Sadu 21. avgusta 1879. u porodici koja je poticala iz sela Hajdina u Gornjokarlovačkoj eparhiji. Osnovnu školu završio je u Beogradu, Srpsku pravoslavnu veliku gimnaziju u Karlovcima, Pravni fakultet sa stepenom doktora u Zagrebu, a Bogosloviju u Karlovcima. Pre primanja monaškog čina, 1906, bio je izvesno vreme advokatski pripravnik. Do izbora za episkopa bio je podbeležnik, a potom i beležnik arhidijeceze sremsko-karlovačke i za to vreme je rukopoložen u čin đakona i prezvitera, prošavši sve činove. Sveti arhijerejski sabor ga je izabrao za titularnog episkopa Sremske Mitrovice 6. decembra 1920, a hirotonisan je za episkopa 2. januara 1921. Za episkopa dalmatinskog je izabran 1928, a za gornjokarlovačkog 3. oktobra 1931. Kao odličan pravnik i bogoslov doprineo je svojom spremom regulisanju odnosa u vaspostavljenoj Srpskoj patrijaršiji, a naročito radom na donošenju novog crkvenog ustava. Umro je u Beogradu, kao član Sv. arh. sinoda, 25. februara 1936. Sahranjen je u Plaškom u Svetovavedenskom sabornom hramu, ali mu je grob oskrnavljen od strane ustaša 1941. Posmrtni ostaci su mu preneti na groblje, ali mu se grob ne zna.