Copyright

VASILIJE
(1692 - 1693)

NIKODIM
(Busović)
(1693 - 1707)

STEFAN
(Ljubibratić)
(1728 - 1737)

SIMEON
(Končarević)
(1751 - 1762)

VENEDIKT
(Kraljević)
(1810- 1823)

PANTELEJMON (Živković)
(1839- 1851)

JEROTEJ
(Mutibarić)
(1843 - 1853)

JOSIF
(Rajačić)
(1848-1861)

STEFAN
(Knežević)
(1853 - 1890)

Dr NIKODIM
(Milaš)
(1890 - 1911)

DANILO
(Pantelić)
(1921 – 1927)

Dr MAKSIMILIJAN (Hajdin)
(1931 - 1936)

Dr IRINEJ
(Đorđević)
(1931 - 1952)

NIKANOR
(Iličić)
(1955 - 1986)

STEFAN
(Boca)
(1959-1978)

NIKOLAJ
(Mrđa)
(1979-1991)

LONGIN
(1991-1999)

Fotije
(Sladojević)
(1999-2017)

NIKODIM (Busović)
episkop dalmatinski
(1693 - 1707)

Nikodim (Busović), postrižnik manastira Krke i dugogodišnji paroh u Šibeniku, hirotonisan je za episkopa dalmatinskog od mletačko-dalmatinskog Meletija (Tipaldija) i jednog grčkog arhijereja sa ostrva Krfa 24. juna 1693. Patrijarh Arsenije III zamerio je Nikodimu što se dao hirotonisati „po tuždih stranah”, a to su učinili i pravoslavni Srbi u Dalmaciji. Kasnije, 1696, patrijarh je priznao ovu hirotoniju jer se uverio da Nikodim nije preverio, poverivši mu upravu nad svima pravoslavnma u Dalmaciji. Nikodim je boravio u manastiru Krki i nazivao se „episkop krčki”. Iz svoga postriga je vrlo revnosno upravljao eparhijom, unapređivao crkveni život i negovao blagoljepije u bogosluženju. Opusteli, 1619, manastir Dragović je obnovio 1694. Ubrzo se Nikodim preselio u Šibenik gde je uporno radio na oslobođenju pravoslavnih Šibenčana od uticaja i pritiska latinskog biskupa.
Dolaskom Justina Rive za generalnog irovidura Dalmacije, položaj pravoslavnih se naglo pogoršao, jer je Riva, pored ostalog, želeo Nikodima podvrgnuti jurisdikciji rimokatoličkog splitskog nadbiskupa. Zbog ovoga je došlo do pobune, na čije se čelo stavio dragovićki jeromonah Isaija. On je na kraju bio osuđen na doživotnu robiju, a episkop Nikodim je izbegao u Svetu Goru. Vratio se u Dalmaciju 1707. godine i 20. decembra iste godine umro je u manastiru Krki.